به گزارش خبرنگار سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، بعد از روی کار آمدن دولت تدبیر وامید که برخی از تصمیمگیران آن تلاش پیگیری برای نفی شعار «مرگ برآمریکا» داشته و در تلاش بودند تا رابطه با استکبار را امری عادی جلوه دهد؛ رفت وآمد های مکرر مقامات برخی کشورهای مستکبر اروپایی به کشورمان سرعت بیشتری به خود گرفت تا آنجا که همین چند وقت پیش پای خون آشام فرانسوی هم به کشور گشوده شد، آن هم به هرجان کندن و انداختن فرش قرمزی از سوی همین دولت تدبیر و امید!
در این شرایط سفارت انگلیس دیروزدر حالی پس از4سال باز گشایی شد،که افراد منتسب به دولت این اقدام را میمون و مبارک دانسته وبا لبخندهای پرمعنی و ژستهای پیروزمندانه در واقع به طبل شادی کوفتند.
در این میان دکتر عراقچی که لبخندش همواره برای خبرنگاران عادتی دوست داشتنی بود و تلخی اخبار مرتبط با او را کم میکرد؛ روز گذشته در پاسخ به سوال خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» مبنی براینکه تدابیر شما برای جلوگیری از یک فتنه انگلیسی دیگر در کشور پس از بازگشایی این سفارتخانه چه خواهد بود؟ تنها مانند همیشه لبخندی معنادار زد و سکوت...
ظاهرا راضی نگه داشتن انگلیسی ها و جلوگیری از ناراحتی روباه پیر به قدری برای دولتی ها مهم است که حتی از پاسخ دادن به سوالی که تا این اندازه همه گیر شده طفره می روند!
اما رنگ و بوی این لبخند همچون لبخندهای پیشین چندان برای ما خوش نیامد گویا دکتر و افراد منتسب به دولت مدتهاست که نقش جاسوسان انگلیسی را در فتنه88 از خاطرشان برده اند. لبخندی که دیروز عراقچی به استقبال «هاموند» ودوستانش برد،برای ما تلخی فتنهگریهای انگلیس را داشت.
از اینها بگذریم آقای دیپلمات عزیز! بیش از همه میدانید که بازگشایی سفارت و مباحث هسته ای تنها بهانه ایست برای هم صحبتی با شمایی که رهبرمعظم انقلاب آن را فرزندان این انقلاب خواندند.
ولی دکتر! از این پس جواب لبخندهایتان برای ما تفاسیر بسیاری دارد، همچون لبخند های عمیق ظریف در مذاکرات که انگار امتیاز دادن به طرف های غربی و کوتاه آمدن از حقوق کشورمان، توام با ذوقزدگی است و یا حتی شبیه لبخندهای«هاموند» ودوستانش از بازگشایی جاسوس خانه انگلیسی که آن را تنها پله ی اول برای کلید زدن سناریوی آشوب و براندازی در ایران تصور میکنند.